Wat mij droevig stemt, is de begripsverhaspeling van Transgender. Als dat woord thuis al valt hoor ik steevast dat ik geen transgender maar een crossdresser ben. Dit in lijn met de gedachte (angst) dat als je zegt transgender te zijn je vroeg of laat zou kiezen voor geslachtsaanpassing. Of (blijkbaar ook erg) homofiel bent. Dat transgender een containerbegrip is met een heel scala aan uitingsmogelijkheden doet er dan weinig meer toe.

Media

Is dat vreemd? Nee! Je kunt geen krant of tijdschrift openslaan, dan wel items op radio of tv, laat staan de sociale media consumeren, of je struikelt over de eenzijdige benadering van het begrip: ´een transgender is iemand in transitie´, niet meer en niet minder. Dan wel daartoe die wens te kennen heeft gegeven. Daarna belandt de uitbehandelde ´transgender´ in het land Trans, ze zijn dan trans-man of trans-vrouw. Met dat ‘trans’, zullen ze het de rest van hun leven moeten doen, daar is geen ontkomen meer aan.

Maar wat moeten mensen die niet de behoefte voelen om naar Trans te verkassen. Zijn die dan geen transgender? Ergo, slechts een vreemd maar verder ongevaarlijke wezen? Tevreden met alles en zeker hun lijf. Van alle beschikbare media hoef je in die zin weinig te verwachten. Die zien in de travestiet of crossdresser geen transgender. Want tja, da´s vlees noch vis. Onzin, want hoe iemand in het vel steekt verschilt van mens tot mens.

Organisaties

Maar zelfs een belangenorganisatie als Transgender Netwerk Nederland, met Transgender in hun naam, legt dat begrip vooral uit als zijnde dat het om mensen met genderdysforie gaat, wat dus onjuist is. Dit in tegenstelling tot de Vereniging Genderdiversiteit, binnen onze vereniging is transgender een inclusief begrip, waaronder dus ook de travestie valt. Nogmaals, transgender is niets meer en niets minder dan een container-begrip en dus niet uitsluitend voor hen die zich niet kunnen vinden in de geslachtskenmerken waarmee ze geboren zijn.

Dat er belangenorganisaties zijn die zich beperken tot mensen met genderdysforie is prima. Maar doe dit niet onder de inclusieve vlag transgender. Zij doen immers weinig tot niets voor die veel grotere groep die er voldoende aan heeft om zo nu en dan in expressie het uiterlijk van het andere geslacht aan te nemen, de travestiet. Nog los van het feit dat zelfs de cisgender veel verschijningen kent, waarvan we ook lang niet alles weten. Het is slechts de ordening die homo sapiens voor zichzelf bedacht heeft. Ofschoon ik heb begrepen dat veel van die ordening ergens rond 1700 bedacht werd.

Trouwens

Hierin valt ook een parallel te trekken met de begrippen hetero en homo. Want, wat is dan bijvoorbeeld een ‘Bi’? Ook hierin word ik overvallen door droefenis. Immers, seksualiteit dient maar twee doelen: 1/ de voortplanting en 2/ sociaal verkeer. Voor het eerste heb je nog noodzakelijkerwijs een man-mens en een vrouw-mens nodig. Wat die twee verder nog meer zijn doet niets ter zake. Voor het tweede is die man/vrouw scheiding niet relevant, liefde en genegenheid zijn een menselijke behoefte (en soms ook niet). Behalve wanneer de gedachte partner in genoegen, nog niet geslachtsrijp is en/of niet gediend van dergelijke avances. Maar dat spreekt voor zich.

Rieneke

Vanavond op NPO2: De Kennis van Nu over de maatschappelijke druk om te kiezen tussen man of vrouw zijn: De gendercode.

Een maatschappelijk probleem

Bij de geboorte is het meteen duidelijk, je bent òf een jongetje, òf een meisje. En daar worden meteen allerlei conclusies aan verbonden, wat je interesses zullen zijn, welke kleren je waarschijnlijk gaat dragen, wat voor beroep je zal hebben. Maar wat nu als die genderrol echt niet bij je past en je daar een diep gevoel van onbehagen bij hebt? Volgens hoogleraar gendergeschiedenis Geertje Mak hebben we daar in onze maatschappij maar één echte oplossing voor, en dat is een geslachtsveranderende operatie. “Maar het is een maatschappelijk probleem, geen individueel probleem,” zo zegt Mak.

Bij de geboorte is het meteen duidelijk, je bent òf een jongetje, òf een meisje. Maar wat nu als die genderrol echt niet bij je past en je daar een diep ongelukkig gevoel bij hebt? Is een geslachtsveranderende operatie dan de enige oplossing? Om 22:30 op @NPO2 // #DKVN #Gender pic.twitter.com/1ou7vDhM0A

— De Kennis van Nu (@dekennisvannu) April 21, 2020

De Kennis van Nu

In De Kennis van Nu gaan presentatoren Elisabeth van Nimwegen, Dirk de Bekker en Lieven Scheire op onderzoek uit in de wetenschappelijke wereld. Zij nemen de kijker mee naar de nieuwste wetenschappelijke inzichten en ontdekkingen. Hoe beïnvloeden die ons leven?

Mozaïek

De Israëlische neurowetenschapper Daphna Joel legt uit dat het concept van het bestaan van een specifiek mannenbrein en een specifiek vrouwenbrein echt verouderd is: “We zien een heel groot mozaïek aan verschillende herseneigenschappen.”
Maar die diversiteit is volgens haar te weinig terug te zien in de genderrollen in onze maatschappij, die heel binair verdeeld is in man of vrouw.

Geslacht: Ligt eraan

In het programma komen ook mensen die niet in het éne en ook niet in het ándere genderhokje passen zelf aan het woord.

“Ik zit er tussenin, en dat is zo zichtbaar, en dat voelt niet prettig. Ik heb het gevoel dat de maatschappij een keus van me verwacht… man òf vrouw. Daar tussen zit niks.”

De pijn van het moeten kiezen, in ‘De gendercode’, De Kennis van Nu, woensdag 22 april om 22.30 uur bij de NTR op NPO 2.