Gea Cross interviewde voor ons verenigingsblad Transformatie Nicola Jane Chase, de schrijfster van het boek Tea and Transition over haar ervaringen als transvrouw. Op deze pagina een vertaling van dat interview.

Coming out

Nicky, je geeft aan dat je feitelijk pas laat uit de kast kwam. Voelde je je nooit aangetrokken tot de kleding en de sieraden van je moeder en zussen?
Om eerlijk te zijn, nee. Ik speelde met treintjes (niet dat alleen jongens dat doen), ik had vriendinnen, ik had het leven van een doorsnee man. Toen ik opgroeide, stelde ik mezelf nooit vragen over mijn geslacht. Ik was een beetje een loner, maar ik verbond dat nooit met genderdysphorie. Ik ben nog altijd heel onafhankelijk, wat daarmee wellicht samenhangt, Ofschoon ik me nog nooit gelukkiger heb gevoeld dan nu.

Vroege ervaringen

Heb je in je jeugd nooit behoefte gevoeld om iemand anders te zijn, een onbereikbaar ideaal gehad, zoals bijvoorbeeld een bloedmooie lerares?
Dat is een interessante vraag, die ik mezelf tot nu toe nooit heb gesteld. In mijn laatste tienerjaren wilde ik juist een carrière als geheim agent zoals James Bond. Ik ging zelfs naar een loopbaanadviseur voor advies om dat te realiseren. Ik hoef niet te zeggen dat ze me weinig advies konden geven. Ik wilde ook acteur worden. Dat was in elk geval wat minder ver gezocht dan dat geheim agent-idee.

Maar als ik terugkijk, zie ik geen aanwijzingen voor de wens iemand anders te zijn.

Halloween

Heb je je in de jeugd nooit verkleed, bij voorbeeld op school, voor Halloween, of thuiis als je moeder en zus er niet waren?
Nee, beslist niet. Toen ik opgroeide had ik nooit het gevoel of de wens om me als vrouw te willen kleden. Het was echt pas vanaf mijn dertigste dat ik een vaag gevoel kreeg over de wisseling van de geslachten en mijn plaats daarbinnen.

Maar dat Halloween is interessant, juist omdat het hier in New York, waar ik tegenwoordig woon, zo’n groot evenement is. Pas de laatste paar jaar vind ik het leuk me met Halloween mooi aan te kleden en feest te vieren.

Gedurende de jaren daarvoor, zelfs toen ik compleet als vrouw leefde, voelde het verkleden te veel aan als teruggaan naar mijn verleden, ongeacht welk kostuum ik aanhad. Met veel plezier denk ik teug aan de laatste Halloween, toen ik uit ging als een sexy heks. Iemand vroeg me of ik er “altijd zo uitzag”. Ik wist niet goed of ze bedoelde als een vrouw of als een heks!

Leerproces

Hebben bepaalde kleding, sieraden of schoenen een speciale aantrekkingskracht op je? Heb je ooit raad gevraagd voor het aanbrengen van make-up of bij het uitzoeken van kleding? Ik denk daarbij bij voorbeeld aan mijn Facebook vriendin Monica Prata.
Ik vind het fantastisch dat er mensen zijn die transgender mensen helpen met hun garderobe als zij vertrouwd willen raken in het geslacht waartoe zij zichzelf voelen horen. Voor mij was het vooral een kwestie van uitproberen wat voor mij het beste werkte op het gebied van kleding en make-up. Ik denk dat veel transvrouwen aanvankelijk de neiging hebben tot overcompensatie als zij zich kleden volgens hun :nieuwe” geslacht. Als vrouw droeg ik jaren geen broeken omdat ik die uitsluitend bij mannen voelde horen. Dat is een dwaze gedachte en nu draag ik net zo vaak broeken als jurken en rokken. Dus wees niet bang om te experimenteren. Maar vooral, wees jezelf!

Make-up is ook een leerproces om uit te vinden welke kleuren en kleurnuances voor ons goed werken.

Aanvankelijk gebruikte ik zwaardere foundation voor de baardschaduw, maar nu die verdwenen is, houd ik het gewoonlijk zo licht mogelijk. Maar het is nog steeds leuk om war zwaardere eyeliner te gebruiken als ik ’s avonds uit ga.

SRS

Je had een ernstige paniekaanval voor je SRS. Hier in Nederland hebben we het Genderteam van het VUmc om daarbij te helpen. Hoe belangrijk is langdurige psychologische en medische begeleiding?
Je hebt gelijk, een van de hoofdpunten in mijn boek “Tea and Transition” betreft de paniekaanval een paar weken voor ik de SRS zou ondergaan. Het was heel echt en heel beangstigend en ik heb geen idee waardoor dat werd veroorzaakt. Ik kan dat onmogelijk zeggen. Het kan zijn dat mijn onderbewustzijn achter liep op mijn bewustzijn ten aanzien van de transitie. Ik had regelmatig therapiesessies die me hielpen deze mentale hindernissen te nemen.

Psychologische ondersteuning is buitengewoon belangrijk voor elk transgender persoon om bevestigd te krijgen dat wij niet de enigen zijn en om te weten dat het goed is om hulp te vragen in elk stadium van onze transitie. Het is tenslotte niet iets waar we om hebben gevraagd. Het werd ons maar toebedeeld.

Dat herinnert me er aan dat, ofschoon er geen twee gevallen hetzelfde zijn, er vergelijkbare dingen zijn in de verhalen van alle transgender mensen. Er is geen “goed” of “verkeerd” moment om de transitie in te gaan en zelfs elke transitie is voor elk mens verschillend. Wees nooit geïntimideerd door wat anderen hebben gedaan of niet gedaan of door wat daarbij plaats vond.

JIJ bent de belangrijkste persoon dus voel je niet verplicht om je aan geldende sociale normen te houden.

Dating

De laatste vraag: hoe gaat het met je afspraakjes? Zie je Todd nog steeds? Wat zijn je plannen voor de toekomst wat betreft trouwen of het stichten van een gezin?
Ah… Todd verscheen in het laatste hoofdstuk van mijn boek dus ik wil niets weggeven over hoe dat afliep! Maar ik zou het heerlijk vinden deel uit te maken van iemands gezin en de moeder (of stiefmoeder) te zijn van hun kinderen. Daar hoop ik op en daar liggen mijn dromen. Maar afspraakjes maken is zeker een uitdaging, zeker voor een transvrouw zoals ik, die zich aangetrokken voelt tot heteromannen. Het is beslist niet makkelijk geweest, want veel mannen kunnen niet over het feit heenstappen dat ik een XY chromosoom heb. Maar ik ben er van overtuigd dat er talloze mannen en vrouwen zijn die voorbij dit genetische gegeven kunnen kijken en die ons als de mens die wij écht zijn, waarderen..

Tea and Transition

Voor meer informatie over het boek:
www.TeaAndTransition.com
www.facebook.com/TeaAndTransition