Het was omstreeks een jaar geleden dat mijn persoonlijke genderhype begon. Ik gedroeg me één week als een ‘beste reiziger’ en heb de rest van de zomervakantie als een ware millennial in een koffiezaakje ‘genderboekjes’ gelezen met het oog op een potentieel afstudeeronderzoek. Verward was ik zo nu en dan, maar blij: er opende zich een wereld van mogelijkheden, waarin ik mijn fantasieën soms vrije loop liet en apps installeerde om te kijken hoe een snor mij zou staan. Het geluk trof mij, want ik kwam Eveline van de Putte tegen en die wist me te enthousiasmeren over de doelgroep transgender ouderen. Ze bracht me in contact met de Vereniging Genderdiversiteit waar ik, zo blijkt, heb mogen afstuderen. Het eerste gesprek met de Vereniging Genderdiversiteit vond plaats op een heuse T&T avond. Vanaf toen werd ik ondergedompeld in de wereld van genderdiverse mensen, met deze bachelorproef als resultaat.
Dit brengt mij gelijk op de eerste persoon die ik wil bedanken: Eveline van de Putte, bij dezen wil ik je bedanken voor je hulp en betrokkenheid bij mijn scriptie.
Een tweede persoon die ik absoluut wil bedanken is Paula Vennix, mijn afstudeerbegeleider vanuit de opdrachtgever. Paula, heel erg bedankt voor alle input en nauwe betrokkenheid bij mijn afstudeeronderzoek. Buiten dat ik op kennisgebied veel van je heb mogen leren, was er ook veel ruimte om met elkaar te lachen, en voor worstenbroodjes en thee. Ik heb van alles evenveel genoten.
Een derde persoon die niet mag ontbreken in dit voorwoord is Carolien van de Donk. Carolien, ook van jou heb ik veel mogen leren. Ik heb je betrokkenheid bij mij als student met veel warmte mogen ontvangen. Bedankt voor alle morele ondersteuning en het oneindige vertrouwen dat je in me hebt.
Dan wil ik ook nog graag mijn ouders bedanken. Allereerst voor mijn bestaan, maar op de tweede plek natuurlijk voor alle steun, liefde en zorg. Vele donderdagen werd ik met een heerlijke maaltijd bij jullie thuis verwelkomd en kon ik mijn stortvloed aan enthousiasme altijd op jullie botvieren.
Tot slot een dankbetuiging aan iemand die ik al sinds de baarmoeder ken: mijn lieve tweelingzusje Mirte. Je was een grote morele steun en inspiratie tijdens dit afstudeerproces en mijn ‘natuurlijke ritalinnetje’ in het structureren van mijn onderzoek. We gaan vast en zeker nog vele avonturen tegemoet!
Ik ben blij verrast door alle kleurrijke personen die ik gedurende mijn onderzoek heb ontmoet. Evenwel ervoer ik soms ook de verwarring en zelfs het ongemak dat daarmee gepaard kan gaan. Mijn ervaring is echter dat als je de verwarring en het eventuele ongemak omarmt, het ruimte schept voor een ontmoeting met de ‘verwarrende ander’ die leidt tot verbondenheid in plaats van vervreemding. Vandaar de titel ‘In blijde verwarring’. Ik hoop dat u, lezer, de personen over wie ik schrijf in deze scriptie net als ik zal omarmen en u zich niet laat afschrikken door eventuele verwarring en ongemak die ze soms teweeg kunnen brengen. In de hoop dat we in de toekomst allemaal in ‘blijde verwarring’ rondlopen na de ontmoeting met een onbekende variatie binnen het spectrum van de mensheid.

Ik wens u allen een blijde verwarring,

Puck de Keyser