Ordening
Wat mij droevig stemt, is de begripsverhaspeling van Transgender. Als dat woord thuis al valt hoor ik steevast dat ik geen transgender maar een crossdresser ben. Dit in lijn met de gedachte (angst) dat als je zegt transgender te zijn je vroeg of laat zou kiezen voor geslachtsaanpassing. Of (blijkbaar ook erg) homofiel bent. Dat transgender een containerbegrip is met een heel scala aan uitingsmogelijkheden doet er dan weinig meer toe.
Media
Is dat vreemd? Nee! Je kunt geen krant of tijdschrift openslaan, dan wel items op radio of tv, laat staan de sociale media consumeren, of je struikelt over de eenzijdige benadering van het begrip: ´een transgender is iemand in transitie´, niet meer en niet minder. Dan wel daartoe die wens te kennen heeft gegeven. Daarna belandt de uitbehandelde ´transgender´ in het land Trans, ze zijn dan trans-man of trans-vrouw. Met dat ’trans’, zullen ze het de rest van hun leven moeten doen, daar is geen ontkomen meer aan.
Maar wat moeten mensen die niet de behoefte voelen om naar Trans te verkassen. Zijn die dan geen transgender? Ergo, slechts een vreemd maar verder ongevaarlijke wezen? Tevreden met alles en zeker hun lijf. Van alle beschikbare media hoef je in die zin weinig te verwachten. Die zien in de travestiet of crossdresser geen transgender. Want tja, da´s vlees noch vis. Onzin, want hoe iemand in het vel steekt verschilt van mens tot mens.
Organisaties
Maar zelfs een belangenorganisatie als Transgender Netwerk Nederland, met Transgender in hun naam, legt dat begrip vooral uit als zijnde dat het om mensen met genderdysforie gaat, wat dus onjuist is. Dit in tegenstelling tot de Vereniging Genderdiversiteit, binnen onze vereniging is transgender een inclusief begrip, waaronder dus ook de travestie valt. Nogmaals, transgender is niets meer en niets minder dan een container-begrip en dus niet uitsluitend voor hen die zich niet kunnen vinden in de geslachtskenmerken waarmee ze geboren zijn.
Dat er belangenorganisaties zijn die zich beperken tot mensen met genderdysforie is prima. Maar doe dit niet onder de inclusieve vlag transgender. Zij doen immers weinig tot niets voor die veel grotere groep die er voldoende aan heeft om zo nu en dan in expressie het uiterlijk van het andere geslacht aan te nemen, de travestiet. Nog los van het feit dat zelfs de cisgender veel verschijningen kent, waarvan we ook lang niet alles weten. Het is slechts de ordening die homo sapiens voor zichzelf bedacht heeft. Ofschoon ik heb begrepen dat veel van die ordening ergens rond 1700 bedacht werd.
Trouwens
Hierin valt ook een parallel te trekken met de begrippen hetero en homo. Want, wat is dan bijvoorbeeld een ‘Bi’? Ook hierin word ik overvallen door droefenis. Immers, seksualiteit dient maar twee doelen: 1/ de voortplanting en 2/ sociaal verkeer. Voor het eerste heb je nog noodzakelijkerwijs een man-mens en een vrouw-mens nodig. Wat die twee verder nog meer zijn doet niets ter zake. Voor het tweede is die man/vrouw scheiding niet relevant, liefde en genegenheid zijn een menselijke behoefte (en soms ook niet). Behalve wanneer de gedachte partner in genoegen, nog niet geslachtsrijp is en/of niet gediend van dergelijke avances. Maar dat spreekt voor zich.
Rieneke
Hoi Rieneke,
Geweldig stukje van je!
We hebben woorden, namen, titels, hokjes nodig om mee te kunnen communiceren. Maar owee, als je er niet lekker in past. Of stel je voor dat anderen dan zouden denken dat……
Mogen zijn wie je bent, is vooral van jezelf. Zonder woorden, zonder uitleg, met de vrijheid dat anderen ervan mogen denken wat ze willen, zonder angst. Best een uitdaging!
Groet William (soms Amilia)
Dag William/Amilia,
Dank voor je mooie reactie op mijn stuk bij de VG. Het leuke is dat ik op mijn FB-pag de de docu De Gendercode aanprijs: https://dekennisvannu.nl/site/media/De-gendercode/6711. Ik had mijn gedachten echter daarvoor al opgeschreven. Ik zou zeggen als je er wat mee kunt (..), gebruik mijn gedachten.
Groetjes,
RienekeA
Ik vrees een utopie…
Hoi Rieneke, mooi beschreven!
Je hebt ook nog de mensen die deels-trans zijn; die tevreden zijn met bepaalde aanpassingen.En dan mensen die ervan dromen maar door omstandigheden (sociaal, of leeftijd, gezondheid, of andere reden) hun droom niet kunnen waar maken.
Trans?
Gender, zonder Trans is inderdaad genoeg!
Rieneke, toen ik kennis maakte met de T-wereld, inmiddels al weer dik 15, 16 jaar geleden, werd mij dit al verteld door mensen die er al veel langer deel van uitmaakten en sindsdien ben ik vaak geconfronteerd met deze begripsverwarring. Ook met de behoefte om dingen exclusief voor jezelf te claimen en daarbij anderen uit te sluiten, waarbij je die ander aandoet waar je zelf zo bang voor bent en/of last van hebt. Helaas moet ik constateren dat crossdressers nog altijd worden gezien als “niet echt”, en daarom worden uitgesloten, terwijl ik zelf denk dat dat een veel grotere groep is dan alle anderen bij elkaar. Maar zij hebben niet zo de neiging zich als groep te manifesteren in tegenstelling tot de meer militante groepen die ik in de loop der tijd heb zien ontstaan en zich tooien met de bijzonderste namen. Voel je je ergens niet echt 100% onder vallen? Geen probleem. Je richt je eigen clubje op, of bouwt je eigen hokje, plakt er een mooie naam op en hoppa, je ben gelegitimeerd “transgender” want pas dán tel je echt mee. Er zijn altijd wel een paar geestverwanten die zich bij je aansluiten. Wat een onzin. Je valt én viel naar mijn mening vanaf het prilste begin, of vanaf het manifest worden van je gevoelens, gewoon onder de parapluterm transgender en dat blijft zo. Op welke manier je daar dan ook uiting aan geeft of aan gaat geven. Iedereen is anders, roep ik altijd. Niet iedereen kan of wil nu eenmaal “all the way” gaan. Het probleem is m.i. dat de meesten zich niet bewust zijn van hun eigen geschiedenis en denken dat het allemaal met hen begonnen is. En je er echt in verdiepen, is meestal te veel werk, vermoed ik.
Lili en Trudie,
Dank voor jullie reactie. Wat ben ik blij dat de boodschap over- en aankomt, want ik ben in ieder geval die hokjes echt helemaal zat. Toch wil nog niet echt lukken. Onlangs viel de nieuwe Vara Gids (30/31) op de deurmat, met 17 pagina´s ´Dossier LHBTI´. Alleen, het blijkt toch vooral een “dossier” homofiel enerzijds en trans anderzijds te zijn. Alles er tussen en daarbuiten blijft onaangeroerd. Inderdaad, Loiza Lamers, “Nog te veel mensen weten er te weinig van.”. Maar dat verander je niet door de focus alleen maar te leggen op de “succesvolle” transen, die daarna proberen weer een cisrol aan te nemen. Zolang dat gebeurt is er sprake van een algemeen gedragen vorm van acceptatie, maar verder. Tjé, dit lijkt wel een bozige reactie van mij, maar nee, dat is ook weer niet zo en zeker niet zo bedoeld.
Groetjes, Rieneke (partime transgender)
Ik verbaas me er ook echt over dat aan de ene kant het streven van de hele LHBTQ-gemeenschap is om geaccepteerd te worden en een volledige inclusie in de ‘gangbare’ maatschappij, maar die gemeenschap zelf een heel arsenaal aan hokjes bedenkt waar je al dan niet in valt. Toen ik zelf merkte dat ik duidelijk afwijk van wat normaal gesproken een ‘echte man’ wordt genoemd en dat voor mezelf wat ging accepteren ging ik op zoek op internet. Eigenlijk werd mijn verwarring daarmee alleen maar groter. Afhankelijk van welke website ik bekeek viel ik soms in het hokje transgender, soms travestie, dan weer crossdresser of genderdysfoor.
Inmiddels heb ik de filosofie dat ieder mens ergens op een schaal van 0 tot 100% een mannelijke en vrouwelijke kant heeft en dat die zelfs in de tijd kan fluctueren. Voor mij ontbreekt de neiging om mijn vrouwelijke kant te tonen soms maanden en is dan weer tijden heel prominent aanwezig. Een label plak ik er niet meer op, als dat dan toch zou moeten wordt het maar genderfluïde.
Goedendag, als ik les geef is een van de 1e dingen die ik aanroer het begrip transgender. Ik was daar al tegen bij de oprichtingsbijeenkomst van TGN, wat ik ze ook heb laten weten. Ook omdat ze zich opwierpen als overkoepelende organisatie van álle clubjes. Ik moet steeds eerst uitleggen dat een TG, niet altijd in transitie gaat, noch altijd een gender issue heeft. Ik vertel ze dus dat als er iemand bij hun komt die zegt TG te zijn, dat ze die altijd éérst moeten uitvragen wat de beleving van die persoon is. En wat is er tegen om eerlijk te vertellen waar je in het leven staat? Als trav, crossdresser of wat dan ook? Waarom moet het een verhullende term zijn? Een term die idd ook terug kan slaan omdat men b.v. bij een crossdresser zou kunnen denken dat het om een TS gaat? Pfffffffff. Ik vertel wel dat élke uitingsvorm respect verdient, en vaak een achterliggende noodzaak betreft.
Ik vind het allemaal verwarrender en dus ook moeilijker geworden.
Pas een paar jaar geleden ontdekte ik dat tegenwoordig de parapluterm Transgender zou bestaan voor alle varianten in ons toch nog vrij brede spectrum. Was even wennen, maar al snel vond ik het een prima idee. En merkte dat ook aan den lijve – waar ik zelf het grootste deel van mijn leven dacht deeltijdvrouw te zijn, ben ik inmiddels begonnen aan een volledige transitie. Een groot goed als je dat rustig voor jezelf kunt uitzoeken zonder je druk te hoeven maken over dat de begrippen travestiet en transseksueel elkaar uit zouden sluiten – zoals het nog gepresenteerd werd toen ik opgroeide. Een tijdje terug las ik, behalve deze verzuchting van Rieneke, ook een Engelse heftige discussie over wie er wel dan niet onder de term Transgender zou moeten vallen. Het stemt me droef. Ik vind de parapluterm een verademing – maar de drang om alles in hokjes te stoppen is ons mensen blijkbaar vaak te sterk. Helaas – want ik heb inderdaad ook al gemerkt dat daar al gauw de neiging bijkomt om sommige hokjes beter te vinden dan andere. En wat mij betreft hebben we domweg meer overeenkomsten dan verschillen.
Raven, het duurde even voordat ik jouw reactie las en ik mijn antwoord formuleerde. Maar hier is die dan.
“Voor de tweede maal herlees ik Sapiens (korte geschiedenis van de mensheid) van Yuval Noah Harari en opnieuw komt hij hard binnen als hij beargumenteerd dat ook zaken als die drang tot hokjes gebaseerd zijn op mythes. Bedachte ideeën om de samenleving te kunnen ordenen, met als voornaamste doel de machtsverhoudingen daarbinnen. De rest is daarvan afgeleid en evolueert hoogstens in de tijd mee met veranderende omstandigheden. Al zijn sommige ongelooflijk hardnekkig, zoals het patriarchaat. Van daaruit is de stap naar alles wat niet overeenkomt met de mythe van de man-vrouw verhouding een heel kleine. Hokjes? Ik gruw er steeds meer van, ik ben die ik ben en niemand anders.”